Thursday, December 31, 2009

σκυμμένοι στον χρόνο

Ο χρόνος για μένα δεν είναι κάτι που φεύγει, αλλά κάτι που είναι να έρθει. Έχω μια μελλοντική σχέση μαζί του και όχι παρελθοντική. Κοιτάζω μπροστά τα χρόνια που μου μένουν (και όχι αυτά που έφυγαν), και τρέχω να προλάβω.

Με προτεταμένο το μέτωπο σκύβω μπροστά το κεφάλι και εφορμώ κατακούτελα στα 24ωρα να τα νικήσω, να μην παρασυρθώ από τη ροή τους, να μην περάσουν οι ώρες χωρίς να έχω κάνει κάτι που θα κεφαλαιοποιεί τη μέρα μου, ώστε στο μέλλον να απολαύσω μαζεμένα όσα στερούμαι τώρα.

Μόνο που το μέλλον δεν έρχεται ποτέ, αφού το μέλλον είναι αυτό ακριβώς που λέει: μέλλον = ένα διαρκές μετά, στο οποίο δεν φτάνω ποτέ.

Έτσι όπως είμαι σκυμμένος δεν αντιλαμβάνομαι ότι δεν φτάνω πουθενά και συνεχίζω να διασχίζω τις ώρες κοιτάζοντας μόνο μπροστά, σαν άλογο με παρωπίδες, ζεμένο στο αλώνι του χρόνου, να αλωνίζω ξένα στάχυα.

Υπάρχουν, όμως, κάποιες στιγμές που σηκώνω το κεφάλι, στιγμές υπέροχες που κατακλύζουν το πεδίο μου και με αναγκάζουν να σταματήσω. Τότε, στιγμιαία, νιώθω ότι έχω φτάσει, ότι είμαι εκεί που ήθελα πάντα να είμαι.

Άλλες φορές είναι το χιόνι που πέφτει ή κάποιο δειλινό σε μια παραλία, άλλες φορές ένας ήσυχος δρόμος τα ξημερώματα ή ένα ξέφωτο στο δάσος, άλλες το παιδί μου ή μια καλή παρέα, και σχεδόν πάντα η ερωτική σύγκλιση όταν συμβαίνει, που μου χαρίζουν αυτές τις στιγμές.

Εύχομαι πολλές ανάλογες στιγμές σε όλους που διασχίζουν σαν κι εμένα σκυμμένοι τον χρόνο, όποιο περιεχόμενο κι αν τις δίνουν, αρκεί να τους χαρίζουν τη λύτρωση από το μέλλον, με ένα παρόν που έχει όλα όσα θέλουν, έστω για λίγο.

11 comments:

  1. απλά υπέροχο, όπως και οι στιγμές φαντάζομαι που σου έχουν δώσει την έμπνευση για όλο αυτό το ταξίδι... εύχομαι αυτά και άλλα τόσα ταξίδια... Χρόνια Πολλά.

    Μαρίζα @tia

    ReplyDelete
  2. I share your best-to-come approach to the TIME and the feel-good-principle in life!
    Έχω μια μελλοντική σχέση μαζί του και όχι παρελθοντική.
    May your feelings always be reciprocated with full heart!
    And when it is not full, MAY YOU always stay as young and as bold as you are today TO SEE IT HALF-FULL (not half-empty).
    and many happy new years!

    ReplyDelete
  3. πολύ όμορφο...!!
    ποτέ μου δεν είχα έρθει αντιμέτωπη με την μελλοντική διάσταση του χρόνου....σκεφτόμουν πάντα νοσταλγικά το παρελθόν ...,σχεδόν βασανιστικά.
    Ποτέ το μέλλον!
    όμως ναι,ο χρόνος είναιμπροστά μας..
    πρέπει να τρέξουμε..να προλάβουμε...
    Καλώς μας ήρθες 2010!!

    ReplyDelete
  4. Άλλος αντιλαμβάνεται τον Χρόνο ως παρελθόν νοσταλγώντας το, κι άλλος ως μέλλον κυνηγώντας το.
    Ο Χρόνος όμως δεν είναι μόνο ένα τσουβάλι, λεπτών, ημερών και ετών με πεπερασμένο περιεχόμενο που κάποτε θα τελειώσει. Ο Χρόνος έχει αριθμούς, χρώμα, όγκο, ήχο, μυρωδιά. Οι στιγμές το ίδιο. Συμπληρώνοντας την ευχή σου...... Οι στιγμές να διαρκούν πολύ και βέβαια όχι μόνο να τους "χαρίσουν λύτρωση από το μέλλον" αλλά και συνείδηση της μνήμης τους.... Καλή mas Χρονιά !!!

    ReplyDelete
  5. Σε μια πανέμορφη παραλία, αγναντεύοντας την αγριεμένη χειμωνιάτικη θάλασσα να σου κόβει την ανάσα, βρέχει και η στιγμή κρατά όσο ενα τσιγάρο. Στην επιστροφή ενα πελώριο, πανέμορφο ουράνιο τόξο, το πιο μεγάλο που εχω δει στη ζωή μου, να κυνηγώ να το πιάσω ενω στο πισω κάθισμα τα παιδιά φωνάζουν ενθουσιασμένα... Γι'αυτά και για όλα όσα έρχονται, ενα υπέροχο 2010 σε όλους!

    ReplyDelete
  6. Αν δεν υπήρχε μέλλον δεν θα γράφαμε, αν δεν υπήρχε παρελθόν δεν θα ξέραμε να γράψουμε. Οι λέξεις και οι προφορικά ή γραπτά γραμμένες σκέψεις μας, είναι μια διαπραγμάτευση, μια μάχη για το καλύτερο σε σχέση με το τωρινό και ίσως με το παρελθόν.
    Μουτς, καλή χρονιά!

    ReplyDelete
  7. Πριν αρκετό καιρό, είχα την τύχη να γνωρίσω τη σκέψη μίας φυλής Ινδιάνων σχετικά με το χρόνο. Έλεγαν: "Θα σε δω". Αλλά όχι "πότε;". Δε χρησιμοποιούσαν χρονικούς προσδιορισμούς. Και γι'αυτούς δεν είχε καμία σημασία αν κάτι είχε ήδη συμβεί ή θα συνέβαινε. Το σημαντικό ήταν το γεγονός, η πράξη η ίδια. Η "κατάλληλη στιγμή" εκμηδενίζει το "χρόνο".
    Εύχομαι το 2010 ο χρόνος να καταργηθεί στη σκέψη και τη ζωή ακόμη περισσότερων υπάρξεων και το άγχος για την πλήρωση του χρόνου να γίνει χαρά για τους χυμούς του τώρα.

    ReplyDelete
  8. Πέρα από το χρόνο, λοιπόν, θα με ενδιέφερε να μάθω τι σκέφτεσαι και για τη σχέση σου/μας με το χώρο, τη στάση ή την πορεία μας μέσα σ'αυτόν.

    ReplyDelete
  9. Μπορεί ο χρόνος να είναι παρελθοντικός, παρόντας, ή μελλοντικός; Αν ήταν σίγουρα θα είχε αρχή και τέλος. Αλήθεια πότε ξεκίνησε να μετράει ο χρόνος ; Πότε τελειώνει ο χρόνος ;
    Το παιχνίδι του χρόνου είναι σικέ παιχνιδι. Πάντα χάνεις στο τέλος. Δεν είναι λοιπόν τουλάχιστον ανόητο να κυνηγάς κάτι που δεν ξέρεις καν τι είναι; Λένε πως κάθε μέρα είναι κερδισμένη μέρα όταν πράττεις. Η απραξία δηλαδή δεν είναι πράξη;
    Πολλές φορές πάλι λέμε : " Εχω χάσει την ΑΙΣΘΗΣΗ του χρόνου". Αφου λοιπόν μετράμε πεπερασμένα το χρόνο, γίνεται να μετράμε πεπερασμένα την ΑΙΣΘΗΣΗ ;
    Ο χρόνος είναι σαν τη τέχνη (κατά Τσέχωφ), δεν αφορα τους πολλούς, ούτε τους λίγους, αφορά το καθένα ξεχωριστά...
    Ο καθένας λειτουργει καλά όταν λειτουργεί στην ιδιοσυχνότητά του, όλα τα υπόλοιπα είναι κοινωνίκες επιταγές που εγώ προσωπικά απεχθανόμουν απο παιδί...
    Ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις αυτό που θές. Κάνε το και σταμάτα να προσπαθείς.
    Ευχαριστώ για το ΧΡΟΝΟ σας.
    Εμμανουήλ Δαμασκηνός

    ReplyDelete
  10. <>Ελύτης
    Στράτο, σου ευχομαι ετσι πάντα να εκφράζεις με κατάφαση αύτο που είσαι και στις ενδεχόμενες αλλαγές της ζωής να ''είσαι'' και να ''γίνεσαι''.
    Μαριλένα Μπα΄ι΄ραμπά

    ReplyDelete
  11. Το απόσπασμα του Ελύτη που έστειλε η Μαριλένα:

    ''Ὅτι μπόρεσα ν΄ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ΄ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους: νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.

    Δὲν παίζω μὲ τὰ λόγια. Μιλῶ γιὰ τὴν κίνηση ποὺ ἀνακαλύπτει κανεὶς νὰ σημειώνεται μέσα στὴ «στιγμή» ὅταν καταφέρει νὰ τὴν ἀνοίξει καὶ νὰ τῆς δώσει διάρκεια. Ὁπόταν, πραγματικά, καὶ ἡ Θλίψις γίνεται Χάρις καὶ ἡ Χάρις Ἄγγελος· ἡ Εὐτυχία Μοναχὴ καὶ ἡ Μοναχὴ Εὐτυχία.

    ReplyDelete